Zespół Aspergera (nazywany również syndromem Aspergera, ZA) – czym on jest, jakie są jego objawy? Poniższy artykuł mam nadzieję, choć trochę odpowie na te pytania.
Zespół Aspergera to w pewnym sensie łagodna odmiana autyzmu. Inaczej to całościowe zaburzenie rozwoju autyzmu mieszczące się w spektrum autyzmu.
Dokładniej rzecz ujmując jest to zaburzenie, które powoduje przede wszystkim trudności w akceptowaniu zmian, ograniczoną elastyczność myślenia, upośledzenie umiejętności społecznych. Takie osoby mają przede wszystkim trudności w nawiązywaniu nowych znajomości, a ich reakcja jest często nieadekwatna do sytuacji towarzyskiej. Dodatkowo taka osoba ma bardzo sprecyzowane, wręcz obsesyjne zainteresowania. Dlatego dorosłe osoby mające zespół aspergera nazywane są niejednokrotnie ekscentrykami.
Dziecko z zespołem aspergera ma trudności w nawiązywaniu kontaktów, można powiedzieć, że nawet nie szuka żadnego kontaktu z drugim człowiekiem.
Najczęściej maluch z syndromem Aspergera nie chce bawić się w grupie, a to dlatego, że ma dość duże problemy z dostosowaniem się do panujących w grupie reguł.
To tyczy się dzieci we wczesnym stadium rozwoju. Natomiast dziecko w późnym stadium zaczyna używać języka, który jest zbyt mocno naszpikowany specjalistycznym słownictwem związanym z jego zainteresowaniem.
Dla przykładu dziecku 5-6 letniemu zadajemy pytanie odnośnie jego zainteresowań, to udzielona odpowiedź może nas całkowicie zaskoczyć. Bo może to być np. zainteresowanie sprzętem AGD, co raczej nie zdarza się u tak małych osób.
Kolejnym przykładem może być np. brak kolegów wśród swoich rówieśników, a bardzo dobry kontakt z osobami dorosłymi.
Dlatego też zespół aspergera najłatwiej jest wychwycić w momencie przebywania dziecka z rówieśnikami. Jeśli coś w kontaktach z nimi jest nie tak może, aczkolwiek nie musi być to dla nas oznaka, że należy udać się do specjalisty na ocenę, czy nasz maluch ma syndrom Aspergera.